Mirosława Smerek-Bielecka

Urodziła się w 1953 roku w Giżycku. Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z malarstwa uzyskała w 1979 r. (w pracowni prof. Mieczysława Wiśniewskiego). Od tego roku mieszka i tworzy w Olsztynie. Jest żoną Jerzego Wojciecha Bieleckiego – olsztyńskiego malarza, grafika i rysownika. W 1981 r. została przyjęta do Okręgu Olsztyńskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 25 lat prowadzi działalność pedagogiczną, zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, współorganizuje międzynarodowe obozy artystyczne. Zajmuje się też aranżacją wystaw w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Olsztynie. Brała udział w kilkudziesięciu plenerach ogólnopolskich i zagranicznych, sama też plenery organizuje. Od 1978 roku jej prace wystawiane były na kilkudziesięciu wystawach grupowych w kraju, m.in.: w Olsztynie, Toruniu, Bielsko-Białej, Poznaniu, Gorzowie Wielkopolskim, Gdańsku, Krakowie, Elblągu, Zielonej Górze. Swoją twórczość prezentowała z powodzeniem również na wystawach zagranicznych. W 2001 roku brała udział w Salonie Jesiennym w Paryżu. Odbyła wraz z mężem podróże artystyczne do USA na zaproszenie galerii w Los Angeles oraz do Bretanii we Francji na zaproszenie władz okręgu Cotes d’Armor, ostatnio czterokrotnie pokazywała swoje obrazy na zaproszenie duńskch galerii. Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych, obiektach i muzeach na całym świecie, jak np. Rogal Theatre w Plymouth (Anglia), Urząd Miasta w Gelsenkirchen (Niemcy) a także w Watykanie. Twórczość Mirosławy Smerek-Bieleckiej znana jest także w Grecji, Rosji, Szwecji i w Niemczech. Zajmuje się głównie malarstwem sztalugowym. Poetyka obrazów Mirosławy Smerek-Bieleckiej nastraja do wspomnień. We wcześniejszych okresach swojej twórczości ujmowała „wiele w prostej formie, zamykając swoje „opowieści” w kufrach, walizkach, torebkach. Charakterystyczne w jej malarstwie są cykle m.in. Walizki, Torebki, Parawany. W nowszych obrazach przedstawia scenki rodzajowe i figuralne w uproszczonym pejzażu. W swoim malarstwie odwołuje się do pokładów ludzkiej pamięci, wyobraźni i głęboko zakorzenionych archetypów.