Anna Karpowicz - Westner

Artystka urodziła się w 13 czerwca 1951r. w Krakowie. Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jana Szancenbacha w 1978r. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych m.in. Paryż, Tokio, Norymberga, Chicago. Zrealizowała dotychczas 27 wystaw indywidualnych m.in. Kraków, Warszawa, Darmstadt, Frankfurt/M, Bonn, Luksemburg. Wraz ze Sławomirem Karpowiczem, w 1993 roku prezentowała prace na wystawie „Zwei Maler aus Krakau” w Museum Haus Ludwig w SaaLouis w Niemczech. W 1979 roku otrzymała nagrodę Fundacji Odilon-Lesur-Adrian za obrazy prezentowane w Grand Palais w Paryżu: „Le Salon ‘79”, a także otrzymała wyróżnienie honorowe. W 1980 roku otrzymała I Nagrodę w dziedzinie malarstwa na Biennale Sztuki w Asnieres-Sur we Francji.

Prace w zbiorach:
- Biblioteka WSP w Zielonej Górze
- Deutches-Polen Instytut w Darmstadt
- The Polish Museum of America
- Muzeum Narodowe w Krakowie
- Zbiory im. J. Kluzy w PSSP, Kraków

Wystawy indywidualne:
1984 – Galeria Akademii Sztuk Pięknych, Kraków
1985 – Galeria „Florianska 37“, Kraków
1986 – Galeria WSP, Zielona Góra
1989 – “Foyergalerie Staadstheater”, Darmstadt
1989 – “Galerie im Kulturkafe”, Darmstadt
1990 – „Galerie im Buchladen and Cafe Ypsilon, Frankfurt/Main
1991 – „Land in Sicht“ Galerie Buchladen, Frankfurt/Main
1991 – „Galerie im Keller“, Darmstadt
1992 – Galeria „Piano Nobile“, Kraków
1993 – Museum Haus Ludwig, Saarlouis / razem ze Sławomirem Karpowiczem/
1993 – Galerie im Buchladen „Ypsilon“, Frankfurt/Main
1994 – Galerie Kappler, Darmstadt
1995 – Landesvertretung Brandenburg, Bonn
1995 – Galerie im Buchladen „Ypsilon“, Frankfurt/Main
1995 – Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa
1997 – Galeria Dominika Rostworowskiego, Kraków
1997 – Galerie im Buchladen „Ypsilon“, Frankfurt/Main
1997 – Europaische Kulturpark, Reinheim
1998 – Galeria Dominika Rostworowskiego, Kraków
1999 – Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa
2002 – Galeria Dominika Rostworowskiego, Kraków
2003 – Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa
2003 – Galerie im Buchladen „Ypsilon“, Frankfurt/Main
2004 – Galeria „Kersten“, Krakow
2006 – Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa
2007 – Galeria „Raven“, Kraków
2010 – Artium Art Gallery, Luxemburg

O malarstwie Anny Karpowicz-Westner:

Na płótnach Malarki toczy się tajemne życie, które można obserwować jakby przez otwarte okno. Widok rozpościera się na nastrojowe pejzaże, czasem egzotyczne, nieznane, niekiedy znajome i bliskie. Mienią się morza, płyną nieba, przez okno wlewa się słońce. Kolor zależy od pory dnia. Pejzaż pulsuje cichym rytmem i prawie zawsze zawiera w sobie ludzką postać. Czas zatrzymuje się. Pierwsze światło poranka. Popołudniowa sjesta. Chwila przed zmierzchem. A w tym wszystkim człowiek - milczy, myśli, jest.

Kobiety z obrazów Malarki, zastygłe w momencie sennego oczekiwania skrywają tajemnicę. O czym myślą? Tego nie wiemy. Czasem tylko zaświeci się błękit na czole, cień przykryje je zielenią. Spowite w światło, delikatnie podrysowane pędzlem stają się częścią pejzażu. Portretowane we wnętrzach, otoczone przedmiotami, a jednocześnie tak blisko natury, przynależą do dwóch światów - realnego i nadnaturalnego. Ta dwoistość oraz ich spokój sprawiają, że są silne i wyjątkowe. Ich wyraziste spojrzenia, rysy twarzy przypominają mi o malarkach Fridzie Kahlo, Pauli Modersohn-Becker.
Kobietom towarzysza nieraz postacie mężczyzn. Są to spotkania pełne oddania i bliskości, malowane dyskretnie, czasem z oddali, jakby z chęci zachowania intymności. Kobieta, nawet gdy portretowana jest samotnie - istnieje w relacji. Wyglądając przez okno, trzymając w dłoni list, myśli, wspomina, może tęskni.

Inny, powracający motyw. Pracownia, kobieta stojąca przy sztaludze, farby, pędzle. Malarz i modelka. Opowieść o fascynacji pracą, procesem twórczym, mającym początek w zaciszu pracowni - przy zaczętym płótnie.
Kwiaty, kobiety, pejzaż - tematy we współczesnym malarstwie zapomniane lub zepchnięte w banał. Trzeba mieć wielką odwagę, by w czasach, gdy uwagę widza osiąga się krzykiem i szokiem, wytrwale podążać za prostym i klasycznym tematem, poszukując piękna i tajemnicy. W ciszy pracowni, z namysłem i czułością Malarka nakłada na płótno kolejne warstwy farby. Obrazy maluje z rozmachem, ale i delikatnością, precyzją uderzenia pędzla.

Malarka stwarza światy, za każdym razem odmienne w charakterze, nierealne, oniryczne, magiczne - jak w cyklu "Castillos". Wędrówki na zamkowe wzgórze, spotkania dwóch postaci, odpoczynek po drodze- mogą być podświadomą metaforą życia, w którym nieznana, kręta droga wiedzie do celu. Kąpiący się w rzece zanurzają się w gęstym, zielonym otoczeniu. W tych aktach fizyczność schodzi na dalszy plan. Piękno ciała ma źródło w przedziwnej emanacji, jakby bijące od niego światło miało związek z energią człowieka, z duszą, z czymś znacznie silniejszym, niż młodość sama w sobie.

Obrazy Anny Karpowicz-Westner oddają piękno życia, które zawiera się w chwilach i najprostszych znakach codzienności. Piękno kryje się pod postaciami, w załamaniach pagórków, w kłębach chmur, w szumiących tujach, zaklęte jest w milczących trąbkach, kornetach, zakwitłe w ciętych kwiatach. Anna Karpowicz-Westner jest malarką bezkompromisową, tworzy intensywnie, z niezwykłą energią, zawsze z tą samą motywacją - fascynacją samym w sobie malowaniem i życiem obrazu, grą z widzem. Jej obrazy zachęcają do intymnego zamyślenia. Bo prawdziwe życie toczy się w nas samych. Wystarczy zatrzymać się, by to zrozumieć.