Bolesław Oleszko

Bolesław Oleszko (ur. 31 sierpnia 1934 w Mikaszewiczach, zm. 4 lutego 2014 w Krakowie)  – profesor sztuk plastycznych o specjalności malarstwo, malarz, grafik, długoletni pracownik naukowy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Krystyną Zygmuntowicz, a w 1962 urodziła się mu jedyna córka, Magdalena. Adam Stalony-Dobrzański zaproponował Bolesławowi Oleszce posadę asystenta w Pracowni Liternictwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, gdzie spędził 42 lata kariery naukowej, przechodząc wszelkie jej szczeble, uwieńczone w 1996 roku stopniem profesora zwyczajnego. Jego praca pedagogiczna ukształtowała wielu przyszłych artystów plastyków. W latach 1987–2003 był kierownikiem Pracowni Liternictwa ASP w Krakowie. 

Nie lubię jak ktoś nazywa mnie liternikiem – nigdy nim nie byłem – mimo że uczyłem liternictwa przez 42 lata na krakowskiej ASP. Ale los bywa złośliwy - byłem zmuszony chwytać różne prace, by jakoś żyć w środowisku twórczym Krakowa, prace, których bardzo nie lubiłem. Powoli stawałem się człowiekiem o wielu twarzach. Pokazywałem na wystawach malarstwo i grafikę, wykonywałem oczywiście dziesiątki tablic literniczo-rzeźbiarskich, setki projektów etykiet i opakowań, ale liternikiem nie zostałem nigdy. Bardziej pasjonowałem się malarstwem sztalugowym i malarstwem ściennym - sakralnym, czyli tym, co kochałem najbardziej.

 Po obronie dyplomu Adam Stalony-Dobrzański wprowadził Oleszkę w kunszt wykonywania polichromii i witraży. Oleszko zgłębiał warsztat technologiczny fresku suchego i mokrego, co z czasem stało się jego pasją, która zaowocowała dwunastoma samodzielnymi realizacjami m.in.w Woźnikach (k.Wadowic), Kłyżowie, Jastkowicach, Ratajach, Woli Batorskiej, Polichnie i w Warszawie. Jest projektodawcą ponad dwustu płaskorzeźb literniczych i wielu realizacji z zakresu grafiki użytkowej. Od czasu uzyskania dyplomu roku należał do Związku Polskich Artystów Plastyków (w latach 1969–1974 był sekretarzem Zarządu Okręgu, 1974–1978 przewodniczącym Sekcji Malarstwa, a od 1978 do 1980 był członkiem Rady Artystycznej Okręgu Krakowskiego). Należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (w latach 1984 do 1996 był tam skarbnikiem). Był laureatem wielu nagród i odznaczeń wraz ze Złotym Krzyżem Zasługi w 1974 roku, Złotą Odznaką Miasta Krakowa w 1977 roku oraz nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP w 1991 i w 2009 roku.