Maria Korusiewicz

Urodziła się w Katowicach. Ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Śląskim oraz Wydział Plastyczny w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Przez kilka lat wykładała estetykę w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego, gdzie zresztą zrobiła doktorat. Obecnie pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego.
Korusiewicz z powodzeniem tłumaczy literaturę angielską – przekładała m. in. wiersze Anne Sexton, Sylwii Plath, Charlsa Browna, Leonarda Cohena, także współczesną prozę amerykańską (Jonathan Carroll) oraz teksty filozoficzne. Jako poetka debiutowała na łamach "Życia literackiego" we wczesnych latach siedemdziesiątych. Za swój debiutancki tomik ("Oddział kobiecy nad ranem") otrzymała roczne stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Maria Korusiewicz to także utalentowana artystka grafik. Stale współpracuje z galeriami w Polsce, Stanach Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii. Z powodzeniem zajmuje się ilustracją (jej prace zdobią między innymi magazyn Time). Projektuje foldery oraz znaki firmowe. Wykonywała między innymi prace dla firmy Adidas, Big Design Group z Atlanty, Scholastic Books z Nowego Jorku, Museum of Science w Bostonie oraz Wyższej Szkoły Teatralnej w Los Angeles.
Artystka jest autorką i uczestniczką licznych wystaw i konkursów na całym świecie, jej inspirowane malarstwem renesansowych mistrzów prace cieszą się ogromną popularnością nie tylko wśród publiczności ale i krytyki. Jej grafika „Św. Michał”, podarowana papieżowi Janowi Pawłowi II podczas spotkania, znajduje się w zbiorach Watykanu.

Charakterystyka stylu:
Maria Korusiewicz miała najlepszych na świecie nauczycieli rysunku, uczyła sie go bowiem kopiując prace dawnych mistrzów, potem zaczęła tworzyć własne rysunki tuszem, by w końcu mistrzowsko opanować techniki akwatinty, suchego piórka i gwaszu. Jej prace z reguły mają centralną kompozycję, w której postać lub grupa umieszczona na środku pozbawiona jest wszelkich przedmiotów i elementów otoczenia, pozbawiona detali pomagających dookreślić jej kontekst – zostaje tylko twarz, ułożenie ciała, ubranie, z których widz wyprowadza znaczenia. Kompozycję uzupełniają miękkie plamy w odcieniach brązu, złoty gwasz oraz rozsiane fragmenty słów, liczb, motywów, symboli.
Wykorzystując ulubione motywy włoskiego renesansu łączy tradycyjne metody miedziorytnicze z nowoczesnym spojrzeniem na klasyczne tematy. Znane wizerunki, na przykład Madonny z Dzieciątkiem, zyskują współczesny wymiar, uwikłane w grę skojarzeń jaką artystka prowadzi z klasyką.