Janusz Lewandowski (ur. 2 lipca 1937 w Rokiciu ) – polski malarz.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale malarstwa, pod kierunkiem Artura Nacht-Samborskiego. W 1964 uzyskał dyplom. Brał czynny udział w życiu artystycznym. Uczestniczył w wielu plenerach i sympozjach.W swojej twórczości umieszczał figury na mazowieckim pejzażu, który przewija się w całym jego dorobku i którego nigdy nie porzucił. Postacie naturalnie wyrastają z ziemi, będąc jej przedłużeniem lub też tworząc nieodłączną część pejzażu. Na obrazach znajdują się motywy zaczerpnięte z literatury romantycznej, jak i postacie oraz zwierzęta symboliczne.
Tak artysta mówił o sobie:
„Urodziłem się na ziemi mazowieckiej tuż przed zmierzchem. W ziemi, która w swej podmiotowości jest intensywna. To wystarcza do zachowania swojego istnienia w pewnej gamie duchowości. Wynika z tego i to, że nie grozi mi wielość wyborów w magmie trendów i postmodernistycznej ironii. Wkomponowany jestem bowiem w pewien układ jedności, w pewną harmonię. One chronią mnie przed mamiącymi podszeptami destrukcji. Skazany za to jestem na ciągłe doświadczanie i ocalanie tych nabytych wartości, które kształtowały się w czasach dzieciństwa, trwożnym okresie doznań, olśnień i widzenia bezpośredniego. Jednak teraz, doświadczenia te przeniknięte są bojaźnią i melancholią. Oto moja biografia.